Krajem rata mladi čiste ruševine, obnavljaju puteve, pruge i mostove, sijeku šume za ogrev po dubokom snegu i ciči zimi. Nastavilo se udarnički, pa je tako 1946. godine 62.268 omladinaca izgradilo 90 kilometara pruge Brčko-Banovići; Titu su obećali da će posao biti okončan do 29. novembra, ali je završen 22 dana pre roka. Na prvom vozu nalazio se transparent: “Mi gradimo prugu — pruga gradi nas”.
Naredne godine 217.234 omladinca i omladinke grade prugu Šamac-Sarajevo dužine 242 kilometra uz 17 mostova i devet tunela ukupne dužine 2.525 metara; sa radovima se počelo 1. aprila, a okončani su 15. novembra, sada dvije sedmice prije zadanog roka.
Pruga Doboj-Banjaluka — duga 90 kilometara sa 34 mosta i tri zahtjevna tunela dužine 3.500 metara — građena je između 1. marta i 20. decembra 1951. godine, a na njoj je radilo 87.000 mladih. Omladinskim radnim akcijama sagrađeno je i bezbroj velikih i malih fabrika koje je nemoguće pobrojati, jedan broj hidrocentrala, a mladi su radili i na izgradnji Novog Beograda.
Sredinom pedesetih bilo je oko 20.000 manjih lokalnih omladinskih gradilišta, a sve je promijenio Titov poziv izrečen na Šestom kongresu Narodne omladine Jugoslavije 27. januara 1958. godine, da se nastavi sa izgradnjom autoputa “Bratstvo i Jedinstvo” sa kojim se počelo odmah nakon rata ali se stalo 1950.
Omladinci su ustajali rano, prvi dio dana fizikalisali, a poslije se bavili kulturnim aktivnostima, sportskim, ideološkim obrazovanjem, pohađali razne kurseve (mnogi su tako postali električari, fotografi, radisti), u organizaciji države se učili vožnji kola, motocikala, kamiona, traktora, dobijali dozvole. Drugim riječima, tkali su sebe u svoju zemlju, a njihova zemlja je zauzvrat tkala sebe u njih.
Izvor: novi.ba
0 komentari:
Objavi komentar